آسیبشناسی عوامل مؤثر بر تربیت دینی دختران
الموضوعات : قرآن و علم
1 - OI
الکلمات المفتاحية: حیا# حجاب# عوامل تربیت دینی# آسیبهای تربیت دینی# قرآن و روایات#,
ملخص المقالة :
یکی از مسائل مورد غفلت در خانواده که موجب آسیبدیدن تربیت دینی فرزندان در مقوله حیا و حجاب میشود، بیتوجهی یا کمتوجهی به حیا و حفظ آن در کودکان از همان ابتدای تولد و مسئله فرآیند بودن تربیت است. از دیگر عوامل آسیبزا در این زمینه؛ ناهماهنگی والدین با یکدیگر در خانواده، انتقال ندادن احساس ارزشمندی حجاب به فرزندان از طریق گفتمان خانواده و بیتوجهی والدین به دورههای تربیتی فرزند (ذکرشده در روایات)، رسانه و معاشرتهای خانوادگی نیز از جمله موارد دیگر است که بیتوجهی در چگونگی برخورد با آنها، موجب اثرات نامطلوب در امر تربیت دینی دختران در مقوله حیا و حجاب میشود. این مقاله به بررسی برخی از آسیبها و راهکارهای قرآن و سنت جهت بهبود آنها ارائه کرده است. این پژوهش از نوع کاربردی است و با هدف بررسی آسیبهای مطرح در عوامل تربیت دینی دختران در مقوله حیا و حجاب در حوزه خانواده انجام شده است. تحقیق به روش توصیفی ـ تحلیلی درصدد پاسخ به این سؤال است که «چه آسیبهایی بر تربیت دینی خانواده در مسأله حیا و حجاب تأثیر نهاده و موجب شده است تا از فرصت کودکی که بهترین زمان برای آموزش و انتقال مفاهیم ارزشی به فرزندان است غفلت ورزیده شود و راهکارهای قرآن و سنت برای بهبود این مسأله چیست؟».
قرآن کریم.
ابن بابويه، محمدبن على (1413). من لايحضره الفقيه. تحقیق علی اکبر غفاری. جلد اول، قم: دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
ابن شعبه حرانی، حسن بن علی (1363). تحف العقول. قم: جامعه مدرسین.
ابنمنظور، محمدبنمكرم (1414). لسان العرب. تحقیق جمالالدین میردامادی، بیروت: دارالفکر للطباعه و النشر و التوزیع، دارصادر.
امام خمینی، روح الله (1373). آداب الصلوه(آداب نماز). تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).
امام سجاد (ع)، علی بن الحسین (1421ق). رساله الحقوق للامام زین العابدین (ع). قم: موسسه الهدی للنشر و التوزیع.
جعفريان، رسول. (1371). مرجئه، تاريخ و انديشه. قم: نشر خرم.
جوادی آملی، عبدالله (1386). تسنیم تفسیر قرآن کریم. تحقیق علی اسلامی، قم: اسراء.
جوهری، اسماعیل بن حماد (1407ق). الصحاح. تحقیق احمد عبدالغفور عطار، بیروت: دارالعلم للملایین.
حرعاملى، محمد بن حسن (1409). وسائل الشيعه. قم: مؤسسه آل البيت عليهم السلام.
حسینی زبیدی، محمد مرتضی (1414ق). تاج العروس من جواهر القاموس. تحقیق علی هلالی، بیروت: دارالفکر.
رشید، صلاح (1383). تفسیری جدید از مثال عنکبوت در قرآن. ترجمه و نقد محمد علی رضایی اصفهانی، مجله گلستان قرآن، 179، 27-24.
رفیع پور، فرامرز (1393). آناتومی جامعه مقدمهای بر جامعه شناسی کاربردی. تهران: شرکت سهامی انتشار.
سید رضی، محمدبنحسین (1414ق). نهج البلاغه. صبحی صالح، قم: هجرت.
شعيری، محمد بن محمد (بی تا). جامع الأخبار. نجف: مطبعة حيدرية.
صدرالدین شیرازی، محمدبنابراهیم (1383ش). شرح اصول الکافی صدرا. تحقیق محمد خواجوی، تهران: موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
طباطبایی، سیدمحمد حسین (1417). المیزان فی تفسیر القرآن. قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم. طوسى، محمد بن الحسن (1414ق). الأمالي. قم: دارالثقافة.
عروسی حویزی، عبد علیبنجمعه (1415ق). تفسيرنورالثقلين. تحقیق هاشم رسولی محلاتی. قم: اسماعیلیان.
فضلالله، محمدرضا (1379). درآمدی بر تربیت دینی با توجه به پیشرفت ادراکات دینی در کودکان و نوجوانان. ترجمه فرزدق اسدی، مجله تربیت اسلامی وابسته به وزارت آموزش و پرورش پژوهشکده تعلیم و تربیت، 3، 123-142.
فیروز آبادی، محمد بن یعقوب (بی تا). القاموس المحیط. بیروت: دارالکتب العلمیه.
کریمی نیا، محمد علی (1377). الگوهای تربیت اجتماعی. قم: پیام مهدی.
کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق (1429). الکافی. قم: دارالحدیث.
گاستون، میالاره (1370). معنی و حدود علوم تربیتی. ترجمه علی محمد کاردان، تهران: دانشگاه تهران.
مجلسی، محمد باقربنمحمدتقی (1403). بحارالانوار. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
محمدی ری شهری، محمد (1388). حکمت نامه کودک. ترجمه عباس پسندیده، قم: سازمان چاپ و نشر دارالحدیث.
مصطفوی، حسن (1368). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
مطهری، مرتضی (1377). مجموعه آثار استاد شهید مطهری. قم: صدرا.
مطهری، مرتضی (1390). آزادی انسان. تهران: دبیرخانه طرح مطالعاتی بینش مطهر.
مكارم شيرازى، ناصر (1421ق). الأمثل فی تفسیر کتاب الله المنزل. قم: مدرسه امام علی بن ابیطالب.
نورى، حسين بن محمدتقى (1408ق). مستدرك الوسائل ومستنبط المسائل. جلد پانزدهم، قم: مؤسسه آل البيت عليهم السلام.
همت بناری، علی (1390). رابطه تعلیم و تربیت با تأکید بر دیدگاه اسلام. دو فصلنامه اسلام و پژوهشهای تربیتی، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، 3(2) ، 56-37.